Aniden Misafir Gelirse Sendromu

Titizlik ve dağınıklıkla ilgili yazımdan sonra bu konuyla ilgili ne kadar çok hikayemiz varmış bir kez daha şahitlik etmiş oldum. Bu yazı da bir parça o yazının devamı hükmünde...

Yanlış anlaşılsın istemem amacım dağınıklığa övgü düzmek filan değil. Seçenek şansım olsaydı kendime dağınık demezdim de üstelik. Ama öncelikleriniz farklıysa bazen “ kabul et dağınıksın ” cümlelerini de duyarız. Bir nevi o baskıya boyun eğme hali benim ki , kabullenilmiş yeniklik diyelim.:) (Bir hanım kendine nasıl dağınık der diye eleştirenler dilerim ne demek istediğimi anlamıştır bu kez. Titizlerin kendi tariflerinden gayrısı dağınık demek istiyorum ben . Kritere bir hayat felsefesi olarak dahil olamıyorum bir türlü )

***

Çocukluktan beri elalemin kızlarının ne kadar çok iş yaptığını duymak yanında sabah gözümüzü açtığımızdan itibaren bir sendrom daha karşılar bizi “Aniden misafir gelirse sendromu” . Bu yüzden çocukluğumuzda misafir sevdiğimiz söylenemez. Üstelik o kabusa rağmen aniden kimse gelmez. Ne zaman " aman bu günde biraz rahat olalım derseniz gelir o ani misafir.:)

Şaka bir yana hepimiz rahat olalım ,evler alsın başını gitsin ekolünü filan da temsil etmiyorum. Amacım bu yetiştirilme sürecinin içinde insanlara karşı sui zan beslendiğimizi bir nebze olsun farkettirebilmek...Yani çocuklarımıza diyoruz ki alt mesaj olarak, aniden misafir gelirse cümlesiyle ;

-Evimize gelenler bizim ne kadar dağınık olduğumuzu düşünürler.

-Arkamızdan konuşurlar, beğenmediğimiz insanların arkasından konuşabiliriz.O yüzden açık vermeyelim mümkün olduğu kadar.

-İnsanlar birbirlerinin kusurunu açık ederler, örtmezler...

Gerçi durup dururken sendrom olmamıştır bu durum. Aniden bir eve gidip, aniden gittiğini unutup konuşanlar sebebiyle oluşmuştur muhtemelen. Ama yine de bu kadar genelleştirip samimiyetten uzaklaştıran ilişkiler için direnmeliyiz. Üstelik siz ne kadar titizlenirseniz ergen çocuğunuz ya da eşiniz o kadar rahat davranır, size de dişlerinizi sıkarak “görürsünüz siz” mesajını vermek düşer.

Çünkü çocuk yere bir şey döktüğünde kendisine bağıran annenin , misafir çocuğu döktüğünde “olsun canım sileriz dediğini “duyar.

Evde her şeyi kabalıkla isteyen babasının birden ne kadar “nazik “olabileceğini görür ve insanın bukalemun gibi değişmesine şahit olur...

Evin misafir salonuna bir türlü alınmayan bey, misafirlerin o odaki saadetine şahitlik eder.

***

Ev sahipliğimiz ve misafirliğimiz de insan ilişkilerimizi şekillendiren başlıca unsurlardan belli ki... O yüzden eşyayı insanın önünde tutan ev sahiplerinden, kusur aramayı muhabbete tercih edenlerden sana sığınırız Allah’ım duasıyla bitirelim bu yazı dizisini...

tugbaakbeyinan@gmail.com