Özür ve Hızır Beklemeden Bayramı Geçirmek

Temel ile Fadime kavga eder, birbirlerinin kalplerini kırarlar. Kızgınlıkları geçtikten sonra ikisi de söylediklerine pişman olur. Barışmak isterler; fakat özür dilemek ikisinin de ağırına gider. Temel salonda, Fadime yatak odasında durur, birbirlerinin yüzüne bakmazlar.

Temel salonda "Uy Allahum, ben ne ettüm de Fadimemü küstürdüm..." deyip canı sıkılır.
Fadime odada "Ben ne ettümde kocacığımı küstürdüm..." diye dövünür.
Temel "Ula uşağum pi pakiim, ne ediyor bizim Fadime" der, yatak odasının kapısına varır.

Fadime yatağın kenarına oturmuş dua etmektedir:"Uy Allahım, ne ettümde küstürdüm Temelümü? Ben ne etceem şimdü? Allahum ne olur bizi parıştur. Gerekiyorsa Hızır aleyhisselamı gönder da!"
Temel bunu duyar da durur mu?
Kapıya hızla iterek içeri girer:
-Ya Hızır! Tamam. İtme daaa. Tamam anladuk. Paruşacağuz.

Şu güzel bayram gününde barışmak için özür, tatsızlıkları düzeltsin diye Hızır (a.s) 'ı beklemeyelim. O beklediğimiz özür, hiç bir zaman gelmeyebilir... Hızır (a.s) ın yolu bizim buralara hiç düşmeyebilir... Özür geldiğinde affetmek kolay, özürsüz affedebilmek en zoru. Karşımızdakinin nefsinin kırıldığının keyfine varmadan, incelikle affedebilmektir, işin esası. Yapabilene ne mutlu...

Beklentiler çağı mıdır bu çağın adı? Bilmiyorum. Fakat şunu iyi biliyorum ki hiç azalmayan, hiç bitmeyen beklentilerimiz var. Hz. İbrahim ateşe atılırken yardım teklif eden meleğin yardımını istemedi: "Rabbim bana yeter." dedi. Oğlunu kurban edeceği zaman da gökten inecek bir koç beklemedi. Samimiyetle Rabbine güvendi ve kendi üzerine düşeni yaptı. Bizler için çok güzel örnekler var, Hz. İbrahim de. Atmamız gereken adımları, samimiyet içinde, Allah için atmak ve gözümüzü yola değil, gönlümüze çevirmek önemli: Bunu başarmamız lâzım. Beklentilerimizi yapmamız gerekenlerin üstünde tutunca; yorgun gönüllü, asık yüzlü oluveriyoruz.

yazının devamı için;

http://www.haber7.com/haber/20111108/Ozur-ve-Hizir-Beklemeden-Bayrami-Gecirmek.php