ZÜLFİKAR
21/02/2012
Muhterem kardeşim,
Yaşadığınız acılar yüreğimi burktu.Allah yar ve yardımcınız olsun.Size meçhul kardeşime özel dua edicem, söz veriyorum.
Olayla ilgili şunları söyleyebilirim.
-Psikolojik hastalıkları olan insanlarla evlenirken getireceği riskleri ve sorumlulukları çok iyi bilmek gerekiyor.Bunların tedavi süreçlerini eş olup olmayacağını bizi bekleyen muhtelif sorunları bilmek gerekiyor.Bunun için kişilik testleri ve psikiyatr kontrolü öneririm. Bu işin uzmanı değilim ama tecrübeyle elde ettiğim bir husus var ki kafası kırık olanlar pek düzelmiyor!
-Evliliğe, incelemeden iyice araştırmadan soruşturmadan konuşmadan muhatabı ve ailesini iyice tanımadan girmek bir çeşit intihardır.İhmallerimiz yapmamız gerektiği halde almadığımız tedbirler acaba imtihanmıdır, bizim burada kendimize verdiğimiz zarar nedir? hayatımızla kumar oynamış olabilirmiyiz?
-Benim zalimim benim haksızım diyerek aileler aidiyet duygusuyla hareket ediyor, zalim ve haksız yakınını kutsuyor, hakkaniyet ve adalet duygusuyla hareket etmiyorlar.
-Çocuğu sorunlu ve tedaviye muhtaç kadına bırakan pek sayın uzmanın lisansını sorgulamak gerek.Vebalini ahirette verir herhalde. Hiç olmazsa çocuğu sosyal hizmetlere bıraksalardı daha isabetli olurdu.Kafası kırık insanların ze zaman ne apacağı belli olmaz ki... Bu kadın bir gün cinnet geçirip çocuğu boğarak öldürse ceza bile almaz.Gördüğü tedaviden dolayı ceza ehliyeti olmayabilir.! Bilge uzmanımız bu ihtimali düşünmüştür herhalde!
-yakın çevremden bizzat biliyorum ki, bir çok kadın boşandığı eşinden çocukları için aldığı nafakayı altına inciye boncuğa veriyor.Yeni evlenecek erkeklere nacizane önerim evlilik içinde en az üç yıl eşinizi tanımadan çocuk yapmayınız.Nasılki tanımadığımız bir kadını çocuğumuza bakıcı olarak tutmuyorsak, yeterince tanımadığımız bir kadını çocuğumuza anne yapmamalıyız.
Allah kötü niyetlileri ıslah etsin.Islahları kabil değilse bildiği gibi yapsın.Dua ile.