Hayatında Et Yemeyen İnsanlar İçin
- 25-08-2014
- KATEGORİ Celal in Penceresinden
- YAZAR Tuğba Akbey İnan
Sevgili gönül dostlarım. Söyleyeceğimi baştan söylemek istiyorum. Bu yazıyı size, Türkiye’de veya yurtdışında bir kurban bağışı yapmanızı teşvik etmek için yazıyorum.Geçen gün radyoda bir sohbet dinledim. Etiyopya’da geçtiğimiz yıl kurban eti dağıtım organizasyonunda görev almış bir yardım kuruluşu personeli anlatıyordu.
Çok duygulandım, hatta ağladım. Hayatında hiç et yemeyen birinin ete kavuşma anını ve daha birçok anısını anlattı. Aklımda tutamadım fakat internetten benzer bir haber buldum:
Dünyanın en fakir ülkelerinden biri olan Etiyopya’daki yokluk insanlık dramına dönüştü. İstanbul Uluslararası Kardeşlik ve Yardımlaşma Derneği Başkanı Mehmet Sever, “Dünyanın en fakir ülkelerinden biri olan Etiyopya’da hayatı boyunca hiç et yememiş insanlar yaşıyor. Anneler ise açlıktan ölmesin diye gelen insanlara evlatlarını alması için yalvarıyor” dedi.
Bayrama çok az kaldı. Gelin inşallah bu bayram, fakir bir ülkedeki müslüman ailelere de bir kurban da biz bağışlayalım. Demek istediğim, kendi ailemiz için kurbanımızı keselim ama...
Maddi gücümüz varsa, bunun yanında bir kurban daha yardım kuruluşları aracılığı ile yurtdışına bağışlayalım...
Acizane kendim tatbik etmediğim hiçbir şeyi yazmıyorum, demiştim. Fakat maddi açıdan sıkışık olduğumuzdan 1000 tl ye sadece kendi kurbanımızı kesebileceğiz.
Kendim yapamazsam da, belki de hayra vesile olurum diye yazıyorum. Evet yurtdışı kurban bağışı çok ucuz, 300-600 tl civarı... Ne güzel imkanlar var günümüzde hamdolsun...
Oturduğunuz yerden internetten havale ile, mesela Somali’deki fakir bir aileye et ikram ediyorsunuz... Yaptığımız iyiliğin mükafatını mahşerde göreceğiz inşallah...
Evet haklısınız, ülkemizde de çok fakirler var. Mesela bu yaz Ereğli’de, Ulu Camii’nin avlusunda akülü sandalyemle Cuma namazındayken yanıma duran akülü arabadaki fakir dedenin hikayesi beni duygulandırdı.
Otuz yıl önce çalışırken kaza geçirmiş, belden aşağısı felç ve 2006’da oğlu trafik kazasından ölmüş, tek emekli maaşıyla üç yetime bakıyormuş. Neyseki çok sevdiğim bir dostum o dedeye zekatını verdi. Allah razı olsun.
Sevgili gönül dostlarım, bunu şundan anlattım. Biz gittik onların fakir evine, evlerinde yemek pişiyordu, ya afrikadaki hayatında et yemeyen insanlar...
Evet, babam da ben de emekliyiz. Borçlar çıkınca elimize ancak 600-700 tl kalıyor. O da zaten bir ihtiyaç çıkıyor, anlamadan bitiyor.
Benim bu yazıdaki hedef kitlem, bu bayramda her tür masrafını çıktıktan sonra elinde fazladan 500 tl civarı kalanlardır. Bu ay, bu parayı yine birikim yapın ama dünyaya değil, ahirete...
0 Yorum Yorum Yaz